13 พฤษภาคม 2550
08.54 น.
เหอ ๆประเทศถอก ....... ! มันเรื่องอันใดหนอ ที่ตูข้าต้องไปปวดมวนเศียรเกล้า
ก๊ะเหตุอัน ( ไม่ ) เป็นสารบบอีนุงตุงนังพรรค์น๊าน เอ้อ น่อ ?แต่ก็เป็นเหตุเป็น
เรื่องที่เกิดขึ้นจนได้ก๊ะตนตัวตูข้านี่แหละ มันเป็นของมันไปแล้วเป็นไปจนจบ
ขบวนการ อย่างที่มันเป็น ....
" หวัดดีครับ .... คือผมไปฝากวัสดุเมื่อคืน ......... "
เรื่องของคุณไก่ แห่ง บขส.สายใต้นั่น จนแล้วจนรอดแกไม่เปิดสายเลย เพราะความเป็นห่วงงานที่ทำก็ต้องตามทวงถามกัน เมื่อจวนเวลาเส้นตายแล้ว ........ เลยต้องโทร.เข้า สนง.บขส.สายใต้ ก๊ะคุณแหม่มเพ็ญนภา ปชส.สาวแห่งสถานี เธอเป็น งง ๆอยู่ก๊ะคำให้การของตูข้า หกทุ่มเกือบตีหนึ่งเธอบอก จนท.บขส.ไม่อยู่ทำงานกันค่ะอ๋าวววววว แล้ว ......... ที่ผมฝากพนักงานนามว่านายไก่นั่นล่ะ ?
" ........ เสียงพี่ ดูเหมือนคุ้น ๆนา .... เนี่ย ? "
เ ห อ ๆ คุณแหม่มเธอผ่อนคลาย ขณะตูข้าวุ่นวายใจนักงานครับงานผม ?
" เอาเหอะ เดี๋ยวแหม่ม จะไปตามเรื่องให้ รอแป๊บค่ะ ........ "
โฮ๊ววว ถ้าเป็นแป๊บเหล็ก ! ก็ถึงตายนาครับ เอาล่ะก็ฝากความหวังไว้ก๊ะคุณแหม่มและ ขอบคุณครับ รอ.
เทป (........ อันที่จริง ด้วยเทคโนโลยีทุกวันนี้บันทึกเป็นแผ่น CD แล้ว แต่ติดคำยุคแรกที่เป็นต้นกำเนิดสายระบบแรกของงานบันทึกเสียงเพื่อส่งออกอากาศ เป็นวัสดุเทปคาสเซท/เทป รีล พูดให้ถูกเผ๋งเลยก็คือ ส่งซีดีไปออกอากาศ) ที่ส่งน่ะจะถูกเปิดออกอากาศวันอาทิตย์แปดโมงครึ่งถึงสิบเอ็ดโมง สิบห้านาฬิกาของวันเสาร์ถ้าล่าช้ากว่านี้กับระยะเวลารถวิ่งจาก กทม.ไปยังเป้าหมายหมดกัน จบ ........ พัง ! เลยเป็นเหตุให้ต้องควานคว้าไปยัง สนง.บริหารการเดินรถของ บขส.
" ได้เรื่องแล้วพี่ .... ดีม๊ากที่พี่โทร.มาตอนนี้ไม่งั๊นพี่เสียงานแน่ "
โฮ๊วว ขอบคุณพันครั้งครับ แค่ได้ยินคำว่าได้เรื่องใจก็ชื้นแล้ว
" จะบอกพี่ .... ไอ้ไก่น่ะมันแค่เด็กจร ...... เขาวานมันมาช่วยเฉย ๆ "
โฮ๊ววว คุณไก่เนี่ยะนะ ที่แกนั่งโต๊ะฉีกขายตั๋วให้คนโดยสารเวลาหกทุ่ม ....... ! ! คำให้การของคุณแหม่มเธอให้คำอรรถาธิบายแบบตรงๆเลยว่าคุณไก่ทรงผมวัยรุ่นน่ะเป็นเด็ก .................... !!!! เอ้อน่อ คิดเอาเหอะ เรื่องหัวเริ่องนอน เรื่องปลายเท้า คนชาว บขส.ย่านนั้นหาไม่เห็นเลย ไอ๋หยาแล้วดันท่านให้ขึ้นไปนั่งแป้นรับหน้าเสื่อขายบัตรขายตั๋วให้คนโดยสารได้ประการใดหนอนั่น
ท่านคุณผู้จัดการสถานีขนส่งสายใต้ที่เคารพ ............ !!!!
" ... ผมไม่รู้เรื่อง "
ท่านท่าจะตอบแบบนี้แหง ๆ ถ้าเรื่องถึงท่านนะ
เฮอะ ....... เ ห อ ๆ
ขอบคุณ คุณแหม่ม ปชส.สายใต้สุดใจที่ช่วยแก้ไขตามเรื่องให้จนสำเร็จ บอกคุณไก่ตอนไปตามน่ะนอนเอาหัวทิ่มอยู่ในกล่องกะโหลกกะลาแถวๆย่านคนพลุกพล่าน เขตอาคารเดินรถนั้นและ ต้องตบโต๊ะใส่กันเปรี้ยง ๆ แนะพี่กว่ามันจะสลืมสลือตื่นขึ้นมาตั้งหลักสร่างเมา ควานหากล่องเทปของพี่ นู๋บอกงานเขาไม่ถึงเป้าหมายตามนัดมึงนอนคุก ............. ! เท่านั้นแหละพวกมันค้นกันกระจุย ............... !
เอ๊อะ ................. !
ค้นกันกระจุย ............. โฮ๊ววววว
แล้วก็ได้ หาจนเจอ และนู๋ก็จัดการเอามาฝากกับพี่คนขับรถ วีไอพี 24 ที่นั่งให้พี่แล้วพี่คุยกับเขานะชื่อคุณสัมฤทธิ์ค่ะ ................... โหยยยยยยยยย ตูข้า
"สังคมภายนอกต้องระวังให้ดีนะลูก "
คุณยายตูข้า แปดสิบเก้าปีแล้ว แกยิ้มไปพูดไปยังจำใบหน้าจำรอยยิ้มของยายได้
ครับกับคุณพี่โชเฟอร์สัมฤทธิ์ แกรับประกันวัสดุงานต้องถึงเป้าหมายตามที่จ่าหน้าซองแน่ แกบอกไม่ต้องห่วงครับ ........... ถึงแน่โอ้ อาเมน ......... !
" เ ห อ ๆ ........ คน / งาน "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น