0855 น.
" อ้า ........ ผมเก็บไว้ตรงโต๊ะสนามมุมนั่งเล่นนะ ชุดกีฬาน่ะ "
" โฮ๊ะ ....... ขอบคุณครับพี่ โอตายล่ะ ผมลืมซะสนิทเลยอ่ะ "
ชุดกีฬา กุงเกงบ๊อกเซอร์เสื้อกั๊กแขนกุด ซักตากไว้แต่มะวาน แล้วก็นำมันไปพาดตากๆไว้แนวรั้วทิวต้นไม้ที่พี่จ่าท่านตัดเกรียนเป็นแนว เป็นแถวรั้วต้นไม้อย่างงามตานั่น ตากแล้วก็ลืม อีตอนเย็นย่ำค่ำแลงน่ะบอกตัวเองจะลงไปเก็บ แป๊บเดียว เดี๋ยวลงไปเก็บก๊ะลังง่วนอยู่ก๊ะบางงานอยู่เพลินๆไปเลย แล่วววจ้อยลืมเลย
" โฮ๊ะลืมซะสนิทจริงๆ นี่ถ้าพี่ไม่พูดก็ท่าจะข้ามวันอีกแหละ "
เพราะพี่จ่าท่านเป็นผู้มีสายตาละเอียดรอบคอบใส่ใจในทุกรายละเอียด ยิบ .... !
" ขอบคุณครับพี่ "
อันที่จริงก็คงจะไม่ลืมตาเหลิด - ตาเลยอีกหรอก เพราะตกเย็นปุ๊บสมองทางงานออกเหงื่อมันก็เปิดสวิทช์ปั๊บจะลุย พร้อมลุยอยู่แล้วล่ะขอรับ แต่ในฐานว่าเป็นผู้ซึ่งได้ลืมแล้ว สำหรับผู้ช่วยเหลือต่อตน ก็ต้องนอบน้อมถ่อมตนยกให้ท่านผู้มีใจอารีอารอบขอรับ ตกลงเช้านี้ตูข้ารื้อๆผ้าม่านหน้าต่างห้องนอนออกไป ดูท่าแล้วคงจะนาน ....... น๊าน ...... นานแน่ๆที่มันมะได้ถูกซักล้าง เป็นสีมอๆหม่นๆ ซึมเซาอยู่ก้อ มะยากการซักของหนักๆแบบนี้คือนำมันไปแช่ในน้ำไว้ซะ 2-3 ชั่วโมงให้มันเปื่อย ย่อยสลายคราบฝุ่นผงอันเนิ่นนานนั่นจากนั้นก้อ ลงมือลงเท้าสองอย่างแหละอาวุธประจำกายจัดการก๊ะมัน เหยียบ ๆ ๆๆๆ ขยี้ ......... ซักน่ะครับซักผ้าม่านห้องนอนขอรับ เคยเห็นแต่ในหนังจีนกำลังภายใน โบราณแม่บ้านหรือสามเณร(วัดเส้าหลิน) ยุคนั้นท่านซักผ้าผ่อนกันในห้วยหนองคลองบึงด้วยการจับฟาดๆๆ ลงก๊ะก้อนหิน หรือไม่ก็มีไม้ท่อนจับพอเหมาะมือตีๆๆ ลงเนื้อผ้าน่ะ แต่ยุคนี้สมัยนี้มีผงแลน้ำยาซักล้างช่วยกัดขัดคราบไคลสปรก เลยแค่เพียงเหยียบ ๆๆ มันกับขยี้บ้างนิดหน่อย มือขยี้นานมะด้ายยยยย แพ้สารเคมีน่ะ แล้วล้างๆๆด้วยน้ำเปล่าตากเลย อ่ะ.....ไม่ได้ดิ๊ครับ นอนในห้องหับที่อากาศโปร่งโล่ง ให้ลมธรรมชาติมันล่วงส่งอ๊อกซิเย็นเข้าปอดตรงๆ ด้วยมวลเนื้อสารของปริมาตรปริมาณอ๊อกซิเย็นที่เป็นพื้นเดิมอย่างธรรมชาติ ที่ท่านแต่งผสมเอาไว้ให้แล้ว สำหรับสรรพสัตว์ในโลกได้หายใจยืนชีวิตอยู่ได้อย่างพอเหมาะ ลมค่ำคืนที่ล่วงเข้าทางหน้าต่างเมื่อผ่านแถบผ้าม่านที่สะอาดไม่อุดตันผู้นิทราก็จะฝันดีไม่เห็นผีมาจับหัวล่ะขอรับ ซึ่ง"อากาศที่เราหายใจเข้าไปจะประกอบด้วย ออกซิเจน 20 % ไนโตรเจน 79 % และอื่นๆ 1 % แต่บางกลุ่มข้อมูลก็ว่า มีก๊าซไนโตรเจน 78 % ก๊าซออกซิเจน 21 %และก๊าซอื่นๆ 1 % (ข้อนี้ยกให้เป็นเรื่องทางนิคของหมู่นักอากาศศึกษา ท่านแจงบอกเอา ...... หรืออาจจะอยู่ประมาณแถวๆนี้ก็เป็นได้ทำนองว่าวัดสภาพที่เขตอุตสาหกรรมโรงงานชุม ก๊ะในป่าบนภูเขาไม่เหมือนกัน ทำนองนั้น)" ดังนั้นถ้าใผ๋ผู้ใดอยู่ในห้องปิดไม่เปิดให้อากาศในระบบธรรมชาติล่วงผ่านเข้าไปได้สม่ำสเมอ ก็ขอให้ระวังว่าท่านจะไม่มีออกซิเจนเพียงพอต่อการทำให้ร่างกายท่านแข็งแรง นะขอรับโดยเฉพาะยุคสมัยที่พากันนั่งอับอื้อขลุกอยู่แต่ในห้องเครื่องแอร์น่ะ ท่านโปรดรำลึกไว้ด้วยว่าปริมาณออกซิเจนในห้องที่พวกท่านอบอวลกันอยู่น่ะ ออกซิเจน ร่อย---หรอ ลงทุกๆวินาทีที่หมู่ท่านเข้าไปชุมนุมกัน เด้อครับเด้อ ตรึ๊ม ๆ ....... !
มีข้อมูลที่ค้นคว้าไว้โดย เด็กชายธีรวัต ปาเหนือ เลขที่ 3 ชั้น ป.6โรงเรียนวัดโยธานิมิตเรื่อง "อากาศ" สำหรับนำส่งครู นาย อนวัช ประจำเรือ ตอกย้ำไว้น่าสนใจดังนี้ :-
" ท่านทราบหรือไม่ว่าอากาศภายในบ้านบางแห่งปรากฎว่า มีระดับมลพิษทางอากาศสูงกว่าอากาศภายนอก ซึ่งบางครั้งมีระดับมลพิษสูงเป็น 10 เท่าของมลพิษข้างนอก แม้แต่อากาศที่ท่านหายใจเข้าไปก็มีมลพิษแต่ไม่เพียงพอที่จะทำให้ท่านรำคาญหรือเจ็บป่วย อาคารทุกแห่งที่ไม่ได้มีการระบายลมที่ดี ซึ่งหมายความว่าอากาศไม่สามารถเคลื่อนตัวได้โดยรอบในอาคารสำนักงานใหม่ ๆ ไม่มีการเปิดหน้าต่างเพื่อให้อากาศบริสุทธิ์พัดผ่านเข้ามา นอกจากนี้ผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดพลาสติก ยังพ่นละอองไอที่เป็นอันตราย หากสะสมในอากาศเป็นจำนวนมากจะทำให้เกิดอาการเจ็บป่วย "
" ขอให้มีความสุขครับ "
" คะ .......... เช่นกันค่ะ "
" พี่สบายดีหรือเปล่าคะ "
ขณะเขียนบันทึกเพลินๆ อยู่ในหน้าเอ็มแว๊บๆขึ้นมา
" มะเปื่อย มะขั้ยครับ "
" คะ ........ ดีแล้วคะ "
" ผม .... มีแต่เข้าข้อ เข้ากระดูก "
" อย่างนี้แหละคะ "
..........................
" โรคของคนแก่นะ "
" ปั๊ดดดดดดดดดด ......... ติ๊ โท๊ววววววววววววววว ....... ! "
..........................
" ฮึ่มมมมมม ......... ! "
" จริง นะคะ "
" พี่ต้องทานพวกก้างปลาเยอะ ๆ คะ "
" แล้วออกกำลังกายบ้างนะ "
" CHAAI STORY-BLOGGER sent the wink "Guitar Smash" *
" :'( " **
" พี่คะ ขอไปทานข้าวก่อนนะคะ "
" ฮือออออ ...... เฮอะ "
" ไว้คุยกันใหม่นะคะ ..... บายคะ "
...........................................
...........................................
" ฮืออออ อย่าทานก้างปลานะ ติดคอ ! " " ไกลมด ไกลหมอ "
" ไม่หรอกคะหนูอยู่สาธารณสุขค่ะ "
-------------- จบ --------------
เสี้ยวหนึ่งของการเสวนา ก๊ะเพื่อนๆชาวหน้าเน็ตคุยกันได้เรื่อยๆแหละ แล้วแต่บุคลิกของแต่ละคน
หมายเหตุ :- " Guitar Smash " = ตัวการ์ตูนแบกกีตาร์ทุบโครม ๆ ๆ ลงกระปี๊บสังกะสี
" :'( " = ตัวการ์ตูน บีบน้ำตาร่วง แหมะ ๆ
เหออ ๆ ภาษาอิเล็คโทรนิคส์นี่เปิดสัญลักษณ์ทางอารมณ์ให้แปลก หลากหลายไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น