6 มกราคม 2551
0902 น.
แยะไปหมดแหละ ........... คนานับไม่หวัดไม่ไหวสารพัดแต่เรื่องราวผ่านเข้า/ผ่านออกเยอะถมถืด บางเรื่องก็น่าสนบางเรื่องก็ให้ผ่านๆไปเหอะ ....... มะสน ! มะวานหลังออกกำลังกายอย่างหนักเหงื่อโชกเปียกแบบสาหัส พอพักกล้ามเซ็ทตัวแล้วอาบน้ำล้างเหงื่อก็ใส่มันชุดกีฬาเดิมแหละออก จ็อกกิ้งต่อไปอีกโน่นเป้าหมายตลาดนัด "คลองถมบ้านหม้อ" สี่แยกหน้าอำเภอ ตลาดกลางแจ้งที่นี่ เขาจัดให้มีทุกวันเสาร์และวันอังคาร วิ่งๆ ๆ ๆ ...... วิ่งไปตลาด ผู้คนหลามไหลหลายหลากตามแบบฉบับตลาดคนลูกทุ่งติดดินพื้นถิ่น คนชุมชนแหละเดิน ปนๆเข้าไปในท่ามกลางหมู่คนผู้มาช็อปปิ้งเดินชมตลาดปลาสดๆแยะ ผักผลไม้ก็เยอะ มีข้าวโพดย่างสดๆด้วย ตีวงวนเข้าไปในตรอกซอกหลืบทางเดินแคบๆ แสงไฟสว่างเจิดจ้าฉายโชว์ผลิตภัณฑ์สินค้านานาชนิด เสื้อผ้าชุดดำกำลังฮิตเป็นที่สุด เสื้อเฉลิมพระเกียรติคุณพระราชวงศ์ เฉพาะสีเหลืองน่ะเป็นแถ๊วววว .... ระย้าห้อยแขวนเป็นตับผู้ซื้อหาก็ไม่เบื่อที่จะซื้อกันล่ะ
" ขายยังไง นิ ...... ? "
อ๊ะ .... ได้การแล่ววว ข้าวกล้องเขาตวง(ตัก)ขายเป็นกิโล
" โลละยิ่สิบห้าบาท ครับ "
" ฮืออออ เอาสามโล ครับ "
แบบรถเร่ ตวงขายจากกระสอบรวมนี่ ดูเหมือนจะถูกกว่าที่เขาแพ็คใส่ถูงอย่างดีวางขายในซูเปอร์มาร์เก็ต ถูกกว่ากันสี่หรือห้าบาทต่อโลนะ โด๊ะ ....... ! ตูข้าหนอตูข้า ดู๊........ ?คิดได้ไงเนี่ยะ ? ก็แหมเฮียจะเดินซอยเท้าชมตลาดอยู่(ของชอบซะด้วย) แล้วไง๋มาซื้อของหนักๆให้ตัวเองเดินหิ้วแขนแมนกล้ามกลึงขึ้นซะเป็นมัดๆอยู่แบบนี้ ไอ้ครั้นจะวางถุงฝากพ่อค้าขายข้าว ฝากไว้ก่อนขอเดินชมตลาดก่อนเด้อ ก็เกรงว่าตัวเองจะพลอยเดินชมเพลินจนพ่อค้าเขาเก็บข้าวของกลับบ้านกลับช่องเขา อ๊ะอย่าเลยลำบากใจเปล่าๆ หิ้วมันไปด้วยดีกั่วออกกำลังกายแบบยกดัมพ์เบลล์มันซะเลย เดินไปก็สลับมือหิ้ว(ถุงข้าวสาร 3 โล)ยกขึ้นลงไปเรื่อยตามรายทาง สนุกดีได้กล้ามไปในตัว แล้วข้าวของก็เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆตามช่องทางที่เดินผ่านไป อันมีผักหอมเป(ผักฟันเลื่อย,ยี่หร่า ก็เรียก) มะนาว ชุดต้นหอมต้มยำ คนอร์ก้อน เห็ดหอมสดเห็ดหูหนูสด พริก ฯพ่วงเข้าและพ่วงเข้าล้วนแล้วแต่ถุงพลาสติกเป็นอย่างๆไป เอ้อออ เน๊าะแบบนี้ทุกนัดและทุกนัด ทุกคนและทุกคนมีแต่ถุงพลาสติกและถุงพลาสติก ถ้าจัดเก็บไม่ถูกระเบียบวิธีที่เหมาะสม .......... แผ่นดินคงจะแย่ แน่ๆ ............. เต็มไปด้วยขยะวิทยาศาสตร์ที่ย่อยยาก !
" พอดีเลย ครับลุง แป๊ะเราส่งผมครับ ...... "
ลุง มอ'ไซค์รับจ้างเจ้าประจำ ไปมาในเขตย่านนี้ก็ได้อาศัยคุณลุงแกแหละเป็นผู้ให้บริการงานส่ง - รับเดินทางไปมาสะดวกเพราะแกแท้ๆ ขณะนั่งซ้อนท้ายรถแกได้ความว่าปรกติแกก็ทำงานสองอย่างควบรวมกันอยู่คือเป็น รปภ.เฝ้าทรัพยืสินย่านจุดจอดรถรับส่งผู้โดยสารสี่แยกหน้าอำเภอนี่ด้วย แล้วก็บริการขับรถ มอ'ไซค์ รับ - ส่งผู้คนด้วย
" ตอนนี้ผมลาออกจากยามแล้ว มาขับมอ'ไซค์อย่างเดียว "
แกบอกไม่ไหวทำสองอย่างด้วยกัน มันเมื่อยเพลียได้หลับได้นอนน้อย เพิ่งลาออกจากยามเมื่อสิ้นปีสดๆน่ะแกบอก เอ้าก็ต้องเลือกซักอย่างแหละครับลุงถ้าเมื่อย ก้ออมแรงหน่อยค่อนยกแล้วนี่ชีวิต อีตอนลงรถได้ความว่าแกชื่อ คุรลุงวิเชียรแกควักนามบัตรที่เป็นเศษชิ้นกระดาษจากหน้าสมุดนักเรียนบัญชี เขียนเป็นตัวเลขเบอร์โทรศัพท์ แกส่งให้พร้อมส่งยิ้มด้วยฟันหลอ ๆ
" เรียกผมได้เลย ตลอด 24 ชั่วโมง "
โฮ๊วววว ........ ขนาดนั้นเชียว เด็ดขาดจริงๆคุณลุงผู้รักในงานอาชีพฝ่ายให้บริการรถรับ - ส่ง สาธารณะเอ้าดีๆ แน่ๆล่ะครับผมต้องได้พึ่งบริการจากคุรลุงแหงๆอยู่แล้วไม่ทิ้งกันครับ
แล้วก็มากดบันททึกเซฟเลขหมายพร้อมชื่อของคุณลุงใส่มือถือ หมายเลข 0860923xxx ลุงวิเชียร มอ'ไซค์รับจ้าง .
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น