ฝนแรก / (Eearliest rainy season )

1 พฤษภาคม 2550
10.00น.เป็นเช้าที่กรึ่มๆเอาการอยู่ ......... เพราะฝนเทลงมาตั้งแต่ตีสี่โน่นแล้ว มันลงของมันมาเรื่อยๆแบบนี้ แม้ขณะเขียนอยู่นี่ โทรทัศน์ASTV1 เสนอข่าว ที่ประชุม " สมาคมกอล์ฟอาชีพแห่งประเทศไทย " มีมติเลือกท่าน พ.ต.ท ทักษิณ ชินวัตร (อดีตนายกหมาดๆ) ขึ้นเป็น นายกสมาคมกอล์ฟอาชีพฯ ผู้อ่านข่าวหญิงใช้คำพูดถามเลียบๆ เคียงๆ ยังท่าน ร.ต. วิจิตร อยู่สุภาพ ในฐาน อุปนายก สมาคมกอล์ฟอาชีพฯว่า ในที่ประชุมมีท่าที ทรรศนะต่อเรื่องที่ท่านอดีตนายก ก๊ะลังมีเรื่องนุงนังพันตูต่องานการเมืองพัลวัลในขณะนี้ แถมตัวนายกสมาคมฯก็ไม่ได้อยู่ในประเทศด้วย ? ยังไง? ท่านวิจิตรบอกก็เป็นคนละเรื่องกันครับ นี่ป็นนายกกอล์ฟครับ และกรณีที่ตัวนายกไม่ได้อยู่ในประเทศก็ยังมีรอง มีผู้ช่วยดูแล ในสมาคมอยู่เยอะแยะครับ. เออ ........... นะคนเราเนี่ยะอยากรู้กันแหละนะ สิบโมงสี่สิบเอ็ดนาทีขณะเขียนบันทึกอยู่นี่ฝนเทลงจั๊ก ๆ แอ่งดินที่แห้งผากไม่มีน้ำ มีทิวป่าแขมขึ้นรายเรียงเป็นแถวข้างๆสถานี พอมาเช้านี้น้ำขังปริ่มเต็มเนืองนองไปเลย .......... ! โอ้โห จริงๆเลยฝนแรกเนี่ย แถมหนำซ้ำ พี่น้องชาว ต.ช.ด ลงไปลุยลากๆ ระโยงตาข่ายดักปลาวางๆลง ...... อยู่ๆแผ่นดินที่แห้งผากออกอย่างงั้นปลามันจะมีด้วยเร๊อะ.... มะอยากเชื่อ ..... ! แถมอีกเจ้านั่นขนปุเลงๆ มาเต็มคันรถมอ'ไซค์นั่น ไซและลอบดักปลา โอ้โห ....เชื่อจริงๆว่าปลาต้องมีแน่ๆ และคนพื้นเพที่นี่คุ้นเคยรู้จังหวะภาวะสภาพแวดล้องว่ามีปลาแน่. ฉ่ำดีแท้ฝนที่เทลงมาขณะนี้หมู่ทิวไม้สะแกสงบนิ่งเงียบไม่ไหวติง เสียงอึ่งอ่างพากันส่งเสียงระเบ็ง อึง ....อ่าง ...... เต็มไปทั่วอาณาบริเวณ " ปีนี้ฝนตกทั้งปีไม่สร่างกบเขียดร้องครางเคล้าเสียงอึ่งระงม ...........ฟังเสียงลอยมาตามลม คิดถึงแม่เอวกลม อกพี่ขื่นขมสุดจะฝืน ........... ฯลฯ " เพลงของ ท่านศรคีรี ศรีประจวบร้องเอาไว้ให้อารมณ์เหมาะขาน๊าด ............ !
" เฒ่า ......... เจ้าสร้างอีหยังอยู่ ...... ? "
นาย นก ชัยชนะ วาทะกร(ประเสริฐ วะทา) ผู้เพื่อนซี้ โทร.เข้ามาในท่ามกลางสายฝนโปรย เย็นฉ่ำ ตูข้า ก๊ะลังยกดัมพ์เบลล์อยู่ วืดด ๆ เหงื่อโทรมกาย
" โฮ๊ะ เฒ่า ข้อยน่ะฮ่อนใจกว่าเจ้าเด้อ เฒ่า .........! "
นัดกันไว้ก๊ะเพื่อนเรื่อง คอมพิวเตอร์สำหรับติดตั้งในห้องผลิตงานวิทยุชุมชนย่านซอยคุณพระม.ธรรมศาสตร์รังสิต แต่เรากลับติดงานแบบติดแหงก กระดิกกระเดี้ยไปไหนไม่ได้เอาเลย ลูกน้องที่รับมาฝึกงานใหม่ก็ติดงานบุญอุทิศกุศลหาแม่ผู้ล่วงลับที่บ้านกุยบุรีโน่น ไม่มีใครอยุ่ที่ทำงานสถานีเลยเพื่อนเอ๋ย โอยยย ..........งานเรา งานเพื่อนมันมุนอุ้ยปุ้ยไปหมดแย๊ววววเพื่อนเอ๋ย ไหนจะอีกงานนั่นอัดรายการไปออกอากาศที่วิทยุชุมชนแถวพัทลุง ...... ! มึนงานนี้ มึน.
" เฒ่า ... เจ้าใจเย็นๆ ไว้เด้อ เฒ่า ข้อยปวดหัวอย่างแฮง เวลานี่ ? "
" เจ้า สร้าง อีหยัง อยู่ ...? "
เพื่อนก็เร่งจะเอางานตามที่คุยกันไว้ งานของตุข้าหรือก็เป็นกระบุงโกย เอยยย เพื่อนเอ่ยเอาไงหวา .......... ? ตกลงก็ คงจะโน่นแหละรอให้น้องที่เขาไปทำบุญอุทิศกุศลหาแม่เขา กลับมาก่อนโน่นแหละเราถึงจะขยับไปไหนต่อไหนได้ เพื่อนเอ๋ยรอไปก่อนอีก นิ๊ดดด เพื่อนเฮ๊ยยยยย ....... เฮ้ออ กลมว่ะ กลมจริง จริ๊ง.......!
" เฒ่า . เจ้าถ่าข้อย เด้อ เฒ่าเด้อ ข้อย หยุ่งหลาย หยุ่งแฮงอยู่ เด้อเฒ่า "
" อือ .. อ.. อ "
เพื่อนรับทราบแบบแกนๆ ในความยุ่งเหยิงของเรา อึดอัดใจกับเรื่องพรรค์นี้ใครหลายๆคนมะทราบจะเป็นแบบนี้ป่ะ?อยากให้ใครอื่นเขาเข้าใจในความบีบอัดแห่งเรา แต่ก็ท่าจะเป็นไปไม่ได้หรอกนะไอ้จะให้ได้ดั่งใจตนตัวคนเดียวเนี่ยะ เพราะโลกมันมีอะไรที่หลากหลายซ้อนทับ กันเป็นพะเนิน
ฝนแรก วันนี้สดชื่นเย็นฉ่ำ แต่ในลึกๆแล้วเป็นวุ่นวายอึดอัด ก๊ะเรื่องงานการ.

13.59 น.
นั่งสัปหงกไปฟังงานสัมนาเรื่องการเมืองบนโต๊ะของเนชั่นทีวีไป มีท่าน รศ.ดร.ทิวา เงินยวง มหาวิทยาลัยรังสิตร่วมวงเสวนาด้วย " ก็เห็นว่า รัฐธรรมนูญฉบับปี 40 ของเราเป็นฉบับที่เยี่ยมที่สุดรองก็แต่ของญี่ปุ่นเท่านั้นแล้วไง ...... เยี่ยมขนาดนั้นยังโดนปฏิวัติ ......... ! ? " งานขับเคลื่อนรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ของชาติกำลังดุเดือด " เราควรมองรัฐธรรมนูญเหมือนมองบ้าน ทั้งหลัง เห็นแล้วโดยรวมบอกว่าชอบ ก้ต้องเอาล่ะจะอยู่แล้วนี่ ไอ้ถ้าบอกไม่ชอบระเบียงมันไม่เข้าท่าแล้วไม่เอาบ้านทั้งหลังเลยนั่น มันก็ลำบากนะ เพราะโจทก์คือเราต้องหาบ้านเพื่ออยู่อาศัยกัน นี่เราเพียงคนเดียวนะถ้าเกิดแม่บ้าน ลูก เมีย หลาน เหลน ปู่ ตา ย่า ยาย .....มาดูด้วยแล้วแต่ละคนบอกไม่ชอบโน่นนี่สารพัดจุด ทั้งๆที่แต่ละคนต่างก็บอกชอบบ้านทั้งหลัง แต่ไม่ชอบใจในจุดเล็กๆที่เป็นองค์ประกอบของบ้าน เลยพาลไม่เอาบ้านหมดหลังแล้วจะเอาบ้านที่ไหนมาอยู่กัน ?" เวลานี้ชาติไทยเราต้องการรัฐธรรมนูญเพื่อเป็นกฎบัตร เป็นเครื่องมือสำหรับรักษาดูแลบ้านเมือง



" โทษครับ ..... นี่เป็นเบอร์โทรศัพท์พี่ชาย ช่างเชื่อมป่าวครับ? "
ขณะ กึ่งหลับกึ่งตื่น ตูข้ารับสายเข้า ปลายสายที่โทร.เข้าเป็นอ้ำอึ้งอยู่ในทียังไงหนอเป็น งงๆอยู่เหมือนกัน
" ครับใช่......ผม ชายช่างเชื่อมครับ "
" อ้อเหรอครับ หวัดดีครับพี่ ผมไม่กล้าถามนึกว่าเป็นคนอื่น "
อ้าววว ..... ไง ใผ๋หนอ?เป็นออกไปทางจีนพูกทายย ใผ๋ครับใผ๋?
" วิสูตร ครับพี่ช่างเชื่อมที่ พนมสารคามไง ?.......... "
ช่างเชื่อมชื่อวิสูตร ....... พูดออกไปทาง จีน ?
" อ้อ จำได้แล้วช่างวิสูตร แหมยังไงเนี่ยะ นึกถึงกันอยุ่นะ เอ้อ...... ยังไง? "
" ผมหาเบอร์พี่อยู่มันหายไป ซิมเก่าผมหายไป เขาให้ซิมใหม่มาไม่ได้เขียนชื่อพี่ไว้เลยกดเข้ามาเดาๆดู
" เออ น่ะ แล้วก็ถูกจนได้ ....... "
ช่างวิสูตร เป็นช่างเชื่อมระดับฝีมือเมืองนอกบ้านอยู่แม่ฮ่องสอนโน่น เคยร่วมงานกันในฐานผุ้ประมูลงานเหมาเชื่อม( Welding ) ระดับแนวหน้าเมื่อปีก่อนมีเหตุขัดข้องทางเทคนิคเรื่องเงินเบิกจ่ายสำหรับพนักงานช่างเชื่อมในส่วนที่เป็นของลูกน้องตูข้า ........ เลยพากันยุติการร่วมงานกันเอาไว้พาลูกน้องถอนตัว เพราะการเงินฝืด ....... ยันวันนี้ก็ยังคงเหลือยอดเงินค้างกันอยู่ หกสิบเปอร์เซ็นต์ เหตุเกิดตอนนั้นพวกเราเห็นและเข้าใจเส้นทางการเงินกัน เพราะอาเฮียอีกรายที่เป็นผู้เหมาช่วงมา( น่าจะชื่ออาเฮียแป๊ก) แล้วช่างวิสูตร ก๊ะตูข้าก็ไปรับช่วงมาต่อหนึ่งนี่แหละอีตรงจะเบิกเงินเพื่อมาจ่ายลูกน้องในแต่ละส่วนของผู้เหมาช่วงอย่างตูข้าก๊ะช่างวิสูตร เงินอืดม๊ากผลัดวันประกันพรุ่งอยู่ร่ำไป เลยต้องยุติต่อกันตั้งแต่ปีก่อนโน้น
" ผมนึกว่าพี่เปลี่ยนเบอร์แล้ว ตั้งแต่เราแยกกันผมก็พยายามนึกหาเบอร์พี่อยู่นะพี่ "
" .......... แล้วไงช่างสูตร ตอนนี้อยู่ไหน ? "
ต่างฝ่าย ต่างถามไถ่กันและกัน สารพัดตามประสาคนคุ้นเคยเข้าคอกัน ช่างสูตรบอกตั้งแต่เราถอยชิ่งพาลูกน้อง ถอนตัวออกมาน่ะมีแต่เรื่องยุ่งเหยิง อยู่โรงแปรรูปกระดาษลูกน้องแทบจะเอาตาย ..! เหตุเพราะเรื่องเงินค่าแรงนั่นแหละมันฝืดมาก จากขาใหญ่อาเฮียแป็กเวลาลูกน้องเบิกทีช่างสูตรก็วิ่งตาลีตาเหลือกหาเงินมาทดรองจ่าย โดยที่ขาใหญ่อาเฮียแป็กไม่เดือดร้อนด้วยเลยและสุดท้ายจริงๆขาใหญ่ก็ไม่มีให้ เฮ้อ ชีวิตคนใช้แรงงานหนอ
" ตอนนี้ผมรับงานที่วัฒนไพศาลทางไปชลบุรีพี่ ติดทางสายหลักโคราชชลบุรีครับ "
ช่างสูตร แจงให้ฟังบอกเลิกและแยกกันเดินแล้วก๊ะ อาเฮียแป็กเข้ารับงานตรงก๊ะทางวัฒนไพศาล เป็นงานโรงแฟ็ตโดยตรงส่งนอกอย่างเดียว เครื่องไม้เครื่องมือตู้เชื่อมพร้อม บอกอยากให้ตูข้าไปดูงานก่อนค่อยว่ากัน ในฐานว่าคนชอบพอนับถือกันเครื่องมืออุปกรณ์งานเชื่อมทางช่างสูตรบอกให้ตูข้าใช้ของแกขอห้าสิบตังค์เป็นค่าเครื่องมือทางแกรับมาโลละสามบาทให้เราสองบาทห้าสิบตังค์ เออนะคนเข้าคอกันนี่มีงานการก็ยังไม่ลืมกันเพื่อนร่วมอาชีพ มืออาชีพด้วยกันดีแท้ๆ
" พี่ต้องมาดูนะพี่ ผมว่างานมันน่าลุย ผมอยากให้พี่ได้งานด้วย "
เอาน่ะ ขอบใจช่างสูตรที่มีน้ำใจเดี๋ยวยังไงจะหาเวลาไปดูด้วยแน่ ขอเวลารวบรวมสมัครพรรคพวกลูกทีมก่อนแล้วจะไปเยือน
คุยกันก๊ะช่างสูตรไปพอสมควรมีสายซ้อนเข้ามาเลยขอตัว รับสายเรียกซ้อน
" ครับผม ....... ครับ ...อ้าวไปแล่ว ? "
สายที่ซ้อนเข้ามาเป็นสายจากท่าน ผู้พิพากษาสมทบธนพัฒน์ นักเรียนคอมพิวเตอร์รุ่นเดียวกันแต่ท่านเป็นผู้อาวุโสกว่าตูข้า
" ครับผม ........ เอ่าวววว ? "
รับไม่ทันแล่ววววว .


20.59 น.
" ตกลงรถจะจอดรับพี่ที่หน้าป้อม ต.ช.ด นะพี่ "
ดิษฐ์ (ประดิษฐ์ โพธิ์งาม)น้องพนักงานใหม่ แจ้งให้ทราบ หลังเขาโทร.ประสานงานกับชาวรถทัวร์ เห็นว่ามีญาติๆทำงานกับคณะทัวร์กรุงเทพฯ - ประจวบอยู่ เพราะไม่มีรถออกไปจองตั๋ว ที่ท่ารถปราณฯเลยต้องใช้วิธีนี้ให้คนเคยกันเขาช่วยเป็นธุระให้ ต้องเพิ่มอีก 90 บาทจองจากบางสะพานโน่นเลยได้ที่นั่งแน่นอน เอาไงก็เอาซื้อความสะดวกหน่อยฝนหรือก็ลงไม่ลืมหูลืมตา แค่จะออกไปดักรอรถที่ปากทางนี่ก็สุดจะยุ่งใจแล้ว .........! ขืนฝนเทลงจั๊กๆแบบนี้แฉะชื้นเอาเหลือ น่อ.ขณะเขียนบันทึก ทีวี ASTV1 รายการเสวนาสด มีพิธีกรหนึ่งหญิงสองชายหญิงน่ะชื่อสโรชา พรอุดมศักดิ์ หยิบประเด็นเรื่อง ท่าน พล.ต.อ โกวิท วัฒนะ อดีตผบช.ตร.แห่งชาติ จะไปฟ้องศาลปกครองกลาง ฐานโยกย้ายตัวท่านไปเป็นที่ปรึกษานายกฯ บนโต๊ะเขาหยิบยกข้ออ้างให้ฟังว่า ทาง สร.ไม่ได้โอนแต่เป็นการแต่งตั้งให้ไปดำรงตำแหน่ง ข่าวบอกทางท่านโกวิท มีข้องัดง้างอยู่ในข้อ กม.ทางตร.มีแน่ เออก็ต้องรอดูต่อไปแหละว่าทางศาลท่านจะออกมาไม้ไหน?
" ตีสองตรงนะพี่ รถจอดหน้าป้อม ต.ช.ด "
" อือ ...ขอบใจ "
สำคัญคือเสื้อกางเกง ยังแช่อิ่มอยู่ในกาละมังห้องน้ำนั่น เออ น่อ?เห็นทีต้องนอนเอาแรงซักงีบก่อนแหละค่อยว่ากันก่อนจะถึงตีหนึ่งนั่น นะงีบซักสองชั่วโมงเน๊าะ.