29 กุมภาพันธ์ 2551
1020 น.
ฝนดอกมะม่วง ฝนดอกงิ้วเทลงมาสองยกแล้ว แต่เช้าโด๊ะตกลงมาสั้นๆและก็เพิ่ง
หยุดไปเมื่อตั่งกี๊แต่สภาพอบอ้าวก็ยังไม่หายเหนียวตัวหนึบ พ่อค้าขายกาแฟโบราณ
ปักหัวรถเข็นเข้าแอบใต้ร่มเงาต้นหางนกยูง----ตัวผู้ขายกาแฟหลบเข้านั่งในเพิง
หลังคาขายกับข้าวข้างถนน ใต้เพิงร้านลูกค้าในฟอร์มเสื้อยืดน้ำเงินนั่งอยู่เป็นกลุ่ม
ตามหมู่โต๊ะที่ต่อเรียงกันขึ้นมาง่ายๆแต่ละคนใส่หมวกเหลืองจับกลุ่มพูดคุยกัน
ให้แซ๊ววว.......ไป ในหมู่ผู้ใส่หมวกเหลืองชาย-หญิงจะมีมาจากทั่วทุกภาค
ทุกทางของประเทศ
------ในร้านขายกับข้าวสำหรับชาวเสื้อน้ำเงิน----ตั้งทีวีจอยักษ์ไว้ให้ลูกค้าดู
“ ให่มันมีซักปลา ...... ซักตั๋วเด้อมึงกูสิมีปลากินบ่-อึด บ่-อยาก ”
คำรำพันจากหนุ่มแรงงานต่อข่าวปลาซักเกอร์ปลาดูดปลาเทศบาลระบาดเติบโต
ซุ่มเงียบอยู่ใต้พื้นบ่อแอ่งน้ำทั่วไปตามแหล่งน้ำในประเทศ
“ แต้ก่า--ปี้หนาน หื้ออ มันเกิดมานักๆน่อ---เฮาจะมีปลากินสมบูรณ์---น่อ ”
หมู่คนหมวกเหลืองนี่โดยส่วนใหญ่กว่าพวกแล้ว จะมาจากทางอีสานก๊ะเหนือ
“ แม่มึง ยะจะได๋ ? .......วันพุ้กก่อวันติ๊ด โฮ๊วววว----ก๋ำมะก๋านเลียงก่อ----
จะใจ๋ด๋ำไป๋เน้อเฮาว่า วันสองวัน ผัดผ่อนกั๋น .........? ”
ลุงศรีมูลหนึ่งในหมู่หมวกเหลืองเปรยปรับทุกข์ก๊ะป้าจันฟองผู้เมีย กรณีมีเสียง
เตือนมาจากประธานกองทุนผู้เลี้ยงหมูหลุมหมู่บ้านสันสะลี---ตำบลสันมะฮกดิน
บอกจะตัดสิทธิ์สมาชิกภาพกลุ่มหมูหลุมครอบครัวลุงศรีมูลออกแล้ว ฐานหย่อนยาน
การชำระหนี้กองทุนล่าช้าเกินสี่งวดซ้อนๆกัน
“ จ้างมันเต๊อะพ่อมึงเหยยย ............ กรรมเฮาบ่หมดเตื้อ มันจะตัดก่อหื้อมันตัดเหีย ”
เหตุมาจากการส่งเงินไปชำระหนี้เงินยืมกองทุนหมูหลุมของครอบครัวนี้ล่าช้าไปในแต่
ละงวดเวลา -----สองคนผัวเมียตั้งแต่เลี้ยงหมูปุ๊ดทึนย่อยยับก็พากันแต่งถุงไถ้ถังข้าวสาร
เครื่องเสบียงกรังนั่งรถสองแถวสองชั้นจากเขตบ้านตีนดอยลงมาขายแรงงานก่อสร้าง
เพื่อหาเงินไปชำระหนี้ให้กองทุน แต่ก็เพราะ “ กรรมเฮามีพ่อมึง ! ” สองคนผัวเมียเลยต้อง
มาตะลอนขายกำลังแรงงานในเมือหลวงอย่างจำใจ
-----มันเป็นอะไรที่ประดังเข้าทับถมครอบครัวชนชั้นบ้านนอก ผู้อยากมั่งมีเงินทองให้
ลืมตาอ้าปากอันพอสุขสบายก๊ะชาวบ้านเขาบ้าง แต่เพราะกรรมมีโดยแท้ ยืมเงินเขามา
ทำทุนซื้อหมู่ป่าขนดำมาเลี้ยงหวังจะให้มันเกิดลูกออกหลานขายได้ราคางามอย่าง
เขาลือกัน แต่ดั๊นรำแกลบหัวอาหารแพงหูฉี่แถมสำคัญราคาที่ว่าจะขายได้งามๆ.......
พอพ่อค้าหมูน้อยมาเจรจาซื้อหมูบอกหมูเป็นตัวได้โลละสามสิบบาท -----ขายไม่ขาย.... ?
ก็ต้องขายล่ะหนี้ดอกเบี้ยมันทับเข้า ถมเข้า หลังปิดเล้าปิดหลุมหมูลุงศรีก๊ะป้าจัน
ก็รีบพากันลงมาขายกำลังแรงงานโบกปูนแบกอิฐยังเมืองหลวงหาเงินชดใช้หนี้สินกองทุนท่าน
---เจ้ากรรม ! งานกรรมกรก็เป็นกรรมนักกรรมหนา สองเจ้าเถ้าแก่ผู้รับเหมางาน
จะจ่ายเงินแต่ละทีเล่นโยนนน ............ โยกโย้อยู่นั่นแล้ว กว่าจะจ่ายเงินกันได้---กองทุน
เงินยืมหมุ่บ้านก็ทวงแล้วทวงอีก -----เปลี่ยนไปอยู่ก๊ะเถ้าแก่ไหนก็พอกันเรื่องเงินค่าแรง
เอาแน่นอนไม่ได้ ......... เฮ้ออออออ กรรมพ่อมึงเหยยย ในใจป้าจันฟองครุ่นคิดถึงเจ้าตูบ
หมาที่แกเอาไปฝากบ้านน้องสาวแกเลี้ยงไว้ ต้นไม้พืชผักไม้ยืนต้นในสวนครัว
ท่าจะเหี่ยวเฉารกเรื้อ ............ ?
“ ที่จังหวัดสระแก้ว แม่วัวชื่อบัวขาวตกลูกหนึ่งตัวแต่มีสองหัว ผู้คนย่านนั้นหลามไหลไป
กราบไหว้บูชากันเป็นแถวค่ะ ......... ”
-------------------------------------
-------------------------------------
โฮ๊ะ .......... จะได๋เนี่ยะหา สองหัวพ่อมึง ?
สองน่ะมันก่อสองอยู่แล่ว หัวก่อเป๋นห้า บ่เป๋นห้าก่อเป็นหกละ
“ เอาละ 25 / 26 / 52 / 56 เสร็จกูแน่มึงเหยย..... งวดนี้ ! ”
เสียงของหมวกเหลืองบางคนกู่เสียงก้องขึ้นหน้าทีวี
เพียงเวลาข่าวต้นชั่วโมงเรื่องปลาต่างทวีปบุกแม่น้ำเมืองเราและงัวตกลูกประหลาด
หน้าทีวีจบลงพลันแดดก็แจ่มสว่างวาบส่องลำแสงลงมาแทนฝอยเม็ดฝนทันที
“ แม่มึง .... แม่มึง บ่าดี๋อู้ไปหนา ห้องข้างๆเฮาน่ะเขาว่ามันเป๋นเพี้ยงด๋ำหนาแม่มึง ? ”
จุ๊ๆ กระซิบกัน ห้องอันเป็นเพิงสังกะสีที่ต่อขึ้นมาง่ายๆสำหรับพักหลับนอนของหมู่คน
หมวกเหลือง ห้องนั้น ........... อยู่ติดกันกับห้องลุงศรีมูลป้าจันฟอง
“โฮ๊ะ ..... อู้อ่ะหยังบ่าอู้ปู่นี่ เฮากั๋วนะ ..... มาอู้แบบนี่ ยิ่งนอนบ่หลับอยู่ ! ”
“ เอ้า เร็วเข้า ........... เร็วลุยกันได้แล้ว ฝนหยุดแล้ว ”
พวกหมวกเหลืองพากันกรูเกรียวออกจากเพิงพักร้านขายกับข้าวเข้าไซด์งานกันอึงอลไป
“ โฮ๊ะ ตั๋วๆ ......... โฮ๊ะตายละ ! ! ”
ขณะชาวหมวกเหลืองกรูเกรียวกันเข้าไซด์งาน ตามคำสั่งการของหัวหน้างาน ทำเอา
ลุงศรีมูลอึ้งไป ได้แค่อ้ำอึ้งเท่านั้นพูดไรต่ออีกไม่ได้ ........ กลัวผู้เป็นเมียเสียใจ
ห้องเพิงพักสังกะสีวิลล่าที่แกพักหลับนอนน่ะ แกลืมล็อคกุญแจห้อง สำคัญในห้อง
เก็บหม้อหุงข้าวใบใหม่ที่ป้าจันฟองซื้อเงินผ่อนกับพ่อค้าเร่ จะเอาไปใช้ที่บ้านนอก
“ ซาธุ...... หันใจ๋กันบ้างเต๊อะพ่อเหยย .... แม่เหยย ”
ลุงศรีมูลประนมมือไหว้ข้างกรอบวงกบประตูบานใหญ่อธิษฐาน
ขออย่าให้หม้อใบใหม่ของเมียข้าหายเลย
ซาธุ .......... !
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น