เฮอะ ..... เหอออ ๆ ........ ไอ้ไรกันวู๊ยยยยเจ้าหมอนั่นเล่นพ่นๆ ......... พ่นแล้วก็พ่นตามเนื้อตัว พลันที่น้องหนูนางนั้นเดินสะพายกระเป๋าย่องแย่งเฉียดเข้าใกล้ เจ้าหมอนั่น อีน้องคนงามก็พลันชะลูดเนื้อตัวโน้มวูบเอียงอวยล้มตัวเข้าซบอกไหล่ เจ้าพระเอกโดยพลัน! โฮ๊วววเด็ดขาดจริงจริ๊งอี้ห้อนั้นน้ำหอมหรือน้ำเสน่ห์วิเศษ แต่น่ากลัวขืนบุรุษชาติอาชาไนยชายไทยลาวเขมรใช้กันดาษดื่น เอาละเสร็จแน่ได้พยาบาลสาวนางน้องกันให้วุ่นแหละตามถนนรนแคม ตรอก ซอกและซอย แม่หญิงเราเป็นล้มกันแบบยืนไม่อยู่ระเนระนาดแหละ โปรดระวังลูก-หลานหญิงเราจะล้มเสียท่ามัน !
-----อยู่ในห้องหับทำงานของตัวเองนี่แหละ พากเพียรอ่านเขียนก.ไก่ ก.กาตามประสาคนไม่รู้อะไร อ่านเขียนเรียนรู้ไปลูกเอ๊ย มีอะไรที่กว้างใหญ่มหาศาลอย่างอเนกอนันต์สุดคณนาให้คิดค้นเรียนรู้อีกมากตายแล้วเกิด เกิดแล้วตายเจ้าอย่าถดถอย สารพัดรายวันในสิ่งที่ประเดประดังเข้าสู่คลังสมองแห่งเจ้าจำแนกคัดกรอง สังเคราะห์ วิเคราะห์ จัดหมวดหมู่เป็นลำดับ ..... แล้วเจ้าจะเห็นผลทำไปเหอะเป็นคนให้มีแก่นสารอันเป็นจำเพาะ อันเป็นเอกลักษณ์
-----ที่โรงพยาบาล
“ ....... บางส่วนจะชาน่ะค่ะ น้ำตาเขาจะไหลต่อหน้าเราค่ะ ”
เสียงของผู้เป็นภรรยา
“ ขณะนั้นผมเป็นห่วงแต่ครอบครัวน่ะ มันจะเกี่ยวก๊ะชีวิตเราไหม๊ .......? ก็ให้นึกถึงแต่พระเจ้าอธิษฐานขอพระองค์ขอผมดูแลครอบครัวผมให้ดีก่อนผมเป็นห่วงครอบครัวครับ ”
คุณมานัสผู้เป็นหัวหน้าครอบครัว บอกเล่าขณะตัวเขาอยู่ในสภาพนิ่งทุกส่วนขยับเคลื่อนไหวใดๆไม่ได้บนเตียงที่มีภรรยาคู่ชีวิตนั่งดูแลอยู่ชิดใกล้
“ จิตใจลึกๆของผมน่ะครับ ........... ขณะผมเป็นอยู่แบบนั้นผมเฝ้าแต่อธิษฐานอยู่ตลอดเวลาถึงพระเจ้า ผมอธิษฐานทูลขอพระพร ขอการรักษาอันดีเลิศจากพระองค์... ”
กับลักษณะท่วงท่าของคุณมานัส ที่ก่อนหน้านี้เขาถูกยกเป็นท่อนไม้พลิกซ้ายขวาบนเตียงผู้ป่วย รพ.วันนี้เขาดูเป็นคนที่มีชีวิตชีวา เดินพูดสื่อสารได้ใกล้เคียงคนปรกติ
“ ........ มั่นใจต่อพระเจ้าเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์เพราะว่าเราคือลูกของพระเจ้า พระเจ้าจะไม่ทอดทิ้งเรา ”
-----คืนนั้นที่ รพ.เป็นคืนที่บ่งเป็นบ่งตายต่อชีวิตของหัวหน้าครอบครัวผู้นี้เขาถูกแพทย์ผู้นำคำวินิจฉัยของคณะแพทย์ผู้เชี่ยวชาญมาแจ้งให้ภรรยาเขาทราบ และให้รอผลจากการที่จะใช้ขบวนวิธีทางการรักษาเพียงรุ่งเช้าวันใหม่ จะได้ทราบกันว่าหนึ่งคือเขากลับฟื้นดีขึ้น และหนึ่งเขาจะเป็นเจ้าชายนิทราไปตลอดชีวิตน้ำตาเมียและญาติๆซึมไหลอาวรณ์ เขาผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ขยันขันแข็งนำพาผู้เป็นเมียทำมาหากินเปิดร้านค้าขายกับข้าวอาหารตามสั่ง ก๋วยเตี๋ยวเรือโบราณอร่อย แต่ละวันญาติมิตรเพื่อนฝูงลูกค้ากล่าวขวัญทักถามเย้าหยอกกันกันอบอุ่นในย่านตำบลแห่งชุมชนเขา
แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ณ์ขึ้นก๊ะคนทำมาหากินอย่างเขาจนได้ ที่เขาเคยเปรยๆก๊ะเมียบอกเป็นมึนๆสั่งให้มันเร็วๆไม่ได้ดั่งใจตามมือเท้าแขนขาหัวไหล่ “มันไม่ขยับเอาดื้อๆอ่ะดูดิ๊ ! ? ”เขาหน้าถอดสีเมื่อมันช็อคกระตุกเกิดเป็นขึ้นมาเอาดื้อๆขณะกุลีกุจอทำงานหน้าร้านกับข้าวต่อหน้าเมียลูกค้าในร้าน คำหมอบอกต้องอธิษฐานร่วมกันนะอะไรต่อมิอะไรมันต้อง ....... น่าจะดีขึ้นน่ะหัวรุ่งวันใหม่รู้กันล่ะ
-----คืนนั้นข่าวของพ่อค้าคนขยันขันแข็งผู้กลายเป็นเพียงท่อนไม้ทื่อๆบนเตียงหมอ ได้แพร่สะพัดไปยังหมู่เพื่อนพ้องญาติมิตรมวลศาสนิกแห่งคริสตจักรประจำชุมชน ได้ร่วมกันอธิษฐานวอนต่อพระเจ้าตลอดคืน ขณะมานัสตั้งมั่นพร่ำวอนต่อพระองค์อย่างแน่วแน่
“ รุ่งเช้าหมอบอกอาการเส้นเลือดก้านสมองแตกอย่างผมรอดอยากเท่าที่เป็นๆกันมานี่ ผมนับว่าสุดจะโชคดีครับ ”
อัศจรรย์โดยแท้ที่เขารอดคืนนั้นมาได้ คืนที่หมอเองก็ค้างคาคำพูดกับผู้เป็นเมียเขาอย่างติดขัด
“ ผมจะบอกให้ครับ เราคือลูกของพระเจ้า พระเจ้าจะไม่ทอดทิ้งเรา ”
-----สิ่งอัศจรรย์อันเป็นจำเพาะนี้ เกิดขึ้นแล้วกับหัวหน้าครอบครัวคนขยัน
“ พระเจ้าทรงแบกรับความเจ็บไข้ของพวกเราไว้พระองค์บอกไว้ว่าจะทรงช่วยเหลือเราในยามยากลำบากทุกสถานการณ์ ”
-----ที่หัวทุ่งนาชายตีนเขามีควันธูปลอยฟุ้งตรลบ เทียนไขจุดรายเรียงถัดเข้าไปในถาดเครื่องเซ่นสรวงมีไก่ต้มหัวหมูเหล้าตองคำเมี่ยงคำหมากพลูบุหรี่ขี้โยจัดวางไว้ต่อหน้าศาลปู่หลุบผู้เทพแห่งขุนเขาผาจ๊างมูบผู้ครอบครองปกปักรักษาสรรพชีวิตในโขงเขตย่านเบื้องบน แลเบื้องล่าง แคว้นเขตนี้โดยทั้งมวลปู่หลุบท่านผู้ดูแลทุกสรรพสิ่ง
น้องสาวแลญาตมิตรของพ่อค้าคนขยันพากันท่องบ่นบทสรรเสริญปู่หลุบผู้ทรงอานุภาพคุ้มภัยอย่างตั้งใจ
-----ที่โรงพยาบาลผู้ป่วยยังคงต้องพักฟื้นอยู่ในความดูแลของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญไปซักระยะหนึ่งก่อน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น